javë pas jave
Pershendetje e dashur!
Humbje e nje femije eshte nje event shume i trishtuar ne jeten e nje cifti. Le nje boshllek te veshtire per tu kapercyer. Duhet nje periudhe kohe per ta elaboruar, pa pretenduar qe ta harrosh. Gruaja qe ka pesuar abort mund te kete simptomat e meposhtme si:
- vetebesim i ulet, te qara te vazhdueshme, depresion i shprehur ne paaftesine per te ndjere e provuar cdo lloj emocioni, ndjenje faji, izolim, pamundesi per te formuar nje lidhje te forte me femijet e lindur me pas, sjellje shume mbrojtese ndaj tyre, te shoqeruar me nje distancim emotiv.
Nuk e di sa kohe pas deshtimit e ke lindur femijen tend.
Ne radhe te pare mos u ndje ne faj nese te ndodh kjo gje. Femija i tanishem nuk te ben te harrosh. Por dashuria eshte me e forte se dhimbja dhe dashuria per djalin tend do te te ndihmoje. Dhimbjen per deshtimin shnderroje ne nje kujtim te bukur, te embel. Mos u mbyll ne vetvete, fol me partnerin dhe me te afermit e tu per kete ceshtje dhe per ndjenjat e tua. Jepi kohe vetes te elaborosh kete ngjarje te trishtueshme jo duke u munduar ta harrosh por sic te thashe duke kujtuar me dashuri cdo detaj te vogel ne lidhje me bebin qe ke deshtuar. Dhe avash avash duke e pranuar kete fakt, duke mos fajesuar veten (kembengul tek kjo pike sepse shume gra edhe ne menyre te pavetedijshme fajesojne veten) dhe duke folur gjithmone per kete eksperience (sa here te ndjesh nevojen per te folur) dhimbja dhe merzitja do i lene vendin nje kujtimi te embel.
Te uroj gjithe te mirat dhe nje perqafim ty edhe djalit!
Prsh e nderuar, shume merzitem sa here qe e kujtoj bebin qe e kam humbur. Cka mendoni ju si ta largoj pak mendjen edhe pse gjithe jeten aty mendja me rrin. Cka te bej une? E kam djalin 4 muajsh se jap per asgje ne bote por nje gje qe ma prish eshte se merzitem shume, me shoqeron kjo merzi cdohere po e shof veten qe jam jo e forte ne kete rast, te lutem si te veproj cka te bej edhe pse nuk harrohet?